Forwarded from Mona Rahimi
Forwarded from Mona Rahimi
📒 #متن_۱۳۶_ترجمه
📍From early childhood forward, most of us learn to disregard our own organismic valuations and to look beyond ourselves for direction and guidance.
از اوایل کودکی به بعد، اغلب ما یاد میگیریم به ارزش گذاری ارگانیزمی خودمان اعتنا نکنیم و به جای آن برای رهنمود و راهنمایی به دیگران متکی باشیم.
📍To the degree that we introject the values of others, that is, accept conditions of worth, we tend to be incongruent or out of balance. Other people’s values can be assimilated only in distorted fashion or at the risk of creating disequilibrium and conflict within the self.
بسته به اینکه تا چه اندازه ای ارزش های دیگران را درون فکنی کرده باشیم، یعنی شرایط ارزش را پذیرفته باشیم، به همان اندازه ناهمخوان یا نامتعادل خواهیم بود. ارزش های دیگران فقط میتوانند به صورت تحریف شده یا به قیمت ایجاد عدم تعادل و تعارض در درون خود جذب شوند
📍Our perceptions of other people’s view of us are called external evaluations. These evaluations, whether positive or negative, do not foster psychological health but, rather, prevent us from being completely open to our own experiences.
برداشت های ما،از نظر دیگران در مورد ما، ارزیابی های بیرونی نامیده میشوند. این ارزش ها خواه مثبت یا منفی به رشد کمک نمیکنند، بلکه در عوض، به ما اجازه نمیدهند تا تجربیات خودمان را کاملا بپذیریم.
📍For example, we may reject pleasurable experiences because we believe that other people do not approve of them. When our own experiences are distrusted, we distort our awareness of them, thus solidifying the discrepancy between our organismic evaluation and the values we have introjected from others. As a result, we experience incongruence.
برای مثال امکان دارد تجربیات لذت بخش را رد کنیم، زیرا معتقدیم دیگران آنها را تایید نمی کنند.وقتی به تجربیات خودمان اعتماد نداشته باشیم، آگاهی خود را از آنها تحریف میکنیم و بدین ترتیب، اختلاف بین ارزش ارگانیزمی و ارزش هایی را که از دیگران درون فکنی کرده ایم، مستحکم میکنیم. در نتیجه دچار ناهمخوانی میشویم.
#نظریه_های_شخصیت_فیست_راجرز
#متن_۱۳۶_ترجمه
#متون_روانشناسی_به_انگلیسی
#زبان_تخصصی_روانشناسی
#وزرات_علوم
@psych_language
📍From early childhood forward, most of us learn to disregard our own organismic valuations and to look beyond ourselves for direction and guidance.
از اوایل کودکی به بعد، اغلب ما یاد میگیریم به ارزش گذاری ارگانیزمی خودمان اعتنا نکنیم و به جای آن برای رهنمود و راهنمایی به دیگران متکی باشیم.
📍To the degree that we introject the values of others, that is, accept conditions of worth, we tend to be incongruent or out of balance. Other people’s values can be assimilated only in distorted fashion or at the risk of creating disequilibrium and conflict within the self.
بسته به اینکه تا چه اندازه ای ارزش های دیگران را درون فکنی کرده باشیم، یعنی شرایط ارزش را پذیرفته باشیم، به همان اندازه ناهمخوان یا نامتعادل خواهیم بود. ارزش های دیگران فقط میتوانند به صورت تحریف شده یا به قیمت ایجاد عدم تعادل و تعارض در درون خود جذب شوند
📍Our perceptions of other people’s view of us are called external evaluations. These evaluations, whether positive or negative, do not foster psychological health but, rather, prevent us from being completely open to our own experiences.
برداشت های ما،از نظر دیگران در مورد ما، ارزیابی های بیرونی نامیده میشوند. این ارزش ها خواه مثبت یا منفی به رشد کمک نمیکنند، بلکه در عوض، به ما اجازه نمیدهند تا تجربیات خودمان را کاملا بپذیریم.
📍For example, we may reject pleasurable experiences because we believe that other people do not approve of them. When our own experiences are distrusted, we distort our awareness of them, thus solidifying the discrepancy between our organismic evaluation and the values we have introjected from others. As a result, we experience incongruence.
برای مثال امکان دارد تجربیات لذت بخش را رد کنیم، زیرا معتقدیم دیگران آنها را تایید نمی کنند.وقتی به تجربیات خودمان اعتماد نداشته باشیم، آگاهی خود را از آنها تحریف میکنیم و بدین ترتیب، اختلاف بین ارزش ارگانیزمی و ارزش هایی را که از دیگران درون فکنی کرده ایم، مستحکم میکنیم. در نتیجه دچار ناهمخوانی میشویم.
#نظریه_های_شخصیت_فیست_راجرز
#متن_۱۳۶_ترجمه
#متون_روانشناسی_به_انگلیسی
#زبان_تخصصی_روانشناسی
#وزرات_علوم
@psych_language
136
unknown
📒 #لغات_متن_۱۳۶
🔹disregard= بی اعتنایی، نادیده گرفتن
🔸introject= درون فکنی کردن
🔹incongruent= ناسازگار، ناهمخوان
🔸assimilate= جذب، همانند ساختن
🔹distort= همانند ساختن
🔸disequilibrium= نامتعادل
🔹external= بیرونی
🔸evaluation= ارزیابی
🔹pleasurable= لذت بخش
🔸solidify= محکم کردن
🔹discrepancy= اختلاف، تفاوت
@psych_language
🔹disregard= بی اعتنایی، نادیده گرفتن
🔸introject= درون فکنی کردن
🔹incongruent= ناسازگار، ناهمخوان
🔸assimilate= جذب، همانند ساختن
🔹distort= همانند ساختن
🔸disequilibrium= نامتعادل
🔹external= بیرونی
🔸evaluation= ارزیابی
🔹pleasurable= لذت بخش
🔸solidify= محکم کردن
🔹discrepancy= اختلاف، تفاوت
@psych_language
Forwarded from Mona Rahimi
Forwarded from Mona Rahimi
Forwarded from Mona Rahimi
Forwarded from Mona Rahimi
📒 #متن_۱۳۷_ترجمه
📍We have seen that the organism and the self are two separate entities that may or may not be congruent with one another. Psychological disequilibrium begins when we fail to recognize our organismic experiences as self experiences: that is, when we do not accurately symbolize organismic experiences into awareness because they appear to be inconsistent with our emerging self-concept.
دیدیم که ارگانیزم و خود، دو هستی مجزا هستند که ممکن است با یکدیگر همخوان باشند یا نباشند. عدم تعادل روانشناختی زمانی شروع میشود که نتوانیم تجربیات ارگانیزمی خود را به عنوان تجربیات خود، تشخیص دهیم؛ یعنی زمانی که تجربیات ارگانیزمی را دقیقا در آگاهی نمادی نکنیم، زیرا این تجربیات با خودپنداره ی در حال شکل گیری ما ناهماهنگ هستند.
📍This incongruence between our self-concept and our organismic experience is the source of psychological disorders. Conditions of worth that we received during early childhood lead to a somewhat false self-concept, one based on distortions and denials.
این ناهمخوانی بین خودپنداره و تجربه ارگانیزمی ما منبع اختلالات روانی است. شرایط ارزشی که ما در اوایل کودکی دریافت کرده ایم به خودپنداره ی کاذب منجر میشود، خودپنداره ای که بر مبنای تحریف ها و انکارها استوار است.
📍The self-concept that emerges includes vague perceptions that are not in harmony with our organismic experiences, and this incongruence between self and experience leads to discrepant and seemingly inconsistent behaviors.
خودپنداره ای که نمایان میشود، برداشت مبهمی را در بردارد که با تجربیات ارگانیزمی ما هماهنگ نیستند، و این ناهمخوانی بین خود و تجربه، به رفتارهای ناسازگار و ناهماهنگ می انجامد.
📍Sometimes we behave in ways that maintain or enhance our actualizing tendency, and at other times, we may behave in a manner designed to maintain or enhance a self concept founded on other people’s expectations and evaluations of us.
گاهی به شیوه ای رفتار میکنیم، که گرایش شکوفا شدن ما را نگه می دارد یا تقویت میکند، و در مواقع دیگر، به گونه ای رفتار میکنیم که برای نگهداری یا تقویت کردن خودپنداره ای است که برمبنای انتظارات و‌ارزیابی های دیگران از ما استوار است.
#نظریه_های_شخصیت_فیست_راجرز
#متن_۱۳۷_ترجمه
#متون_روانشناسی_به_انگلیسی
#زبان_تخصصی_روانشناسی
#وزرات_علوم
@psych_language
📍We have seen that the organism and the self are two separate entities that may or may not be congruent with one another. Psychological disequilibrium begins when we fail to recognize our organismic experiences as self experiences: that is, when we do not accurately symbolize organismic experiences into awareness because they appear to be inconsistent with our emerging self-concept.
دیدیم که ارگانیزم و خود، دو هستی مجزا هستند که ممکن است با یکدیگر همخوان باشند یا نباشند. عدم تعادل روانشناختی زمانی شروع میشود که نتوانیم تجربیات ارگانیزمی خود را به عنوان تجربیات خود، تشخیص دهیم؛ یعنی زمانی که تجربیات ارگانیزمی را دقیقا در آگاهی نمادی نکنیم، زیرا این تجربیات با خودپنداره ی در حال شکل گیری ما ناهماهنگ هستند.
📍This incongruence between our self-concept and our organismic experience is the source of psychological disorders. Conditions of worth that we received during early childhood lead to a somewhat false self-concept, one based on distortions and denials.
این ناهمخوانی بین خودپنداره و تجربه ارگانیزمی ما منبع اختلالات روانی است. شرایط ارزشی که ما در اوایل کودکی دریافت کرده ایم به خودپنداره ی کاذب منجر میشود، خودپنداره ای که بر مبنای تحریف ها و انکارها استوار است.
📍The self-concept that emerges includes vague perceptions that are not in harmony with our organismic experiences, and this incongruence between self and experience leads to discrepant and seemingly inconsistent behaviors.
خودپنداره ای که نمایان میشود، برداشت مبهمی را در بردارد که با تجربیات ارگانیزمی ما هماهنگ نیستند، و این ناهمخوانی بین خود و تجربه، به رفتارهای ناسازگار و ناهماهنگ می انجامد.
📍Sometimes we behave in ways that maintain or enhance our actualizing tendency, and at other times, we may behave in a manner designed to maintain or enhance a self concept founded on other people’s expectations and evaluations of us.
گاهی به شیوه ای رفتار میکنیم، که گرایش شکوفا شدن ما را نگه می دارد یا تقویت میکند، و در مواقع دیگر، به گونه ای رفتار میکنیم که برای نگهداری یا تقویت کردن خودپنداره ای است که برمبنای انتظارات و‌ارزیابی های دیگران از ما استوار است.
#نظریه_های_شخصیت_فیست_راجرز
#متن_۱۳۷_ترجمه
#متون_روانشناسی_به_انگلیسی
#زبان_تخصصی_روانشناسی
#وزرات_علوم
@psych_language
137
unknown
📒 #لغات_متن_۱۳۷
🔹disequilibrium= عدم تعادل
🔸recognize= تشخیص، شناختن
🔹awareness= آگاهی، هوشیاری
🔸inconsistent= متناقض، ناسازگار
🔹vague= مبهم
🔸discrepant= متناقض، مخالف
🔹enhance= تقویت کردن، بالابردن
@psych_language
🔹disequilibrium= عدم تعادل
🔸recognize= تشخیص، شناختن
🔹awareness= آگاهی، هوشیاری
🔸inconsistent= متناقض، ناسازگار
🔹vague= مبهم
🔸discrepant= متناقض، مخالف
🔹enhance= تقویت کردن، بالابردن
@psych_language
📒 #متن_۱۳۸_ترجمه
📍The greater the incongruence between our perceived self (self concept) and our organismic experience, the more vulnerable we are. Rogers believed that people are vulnerable when they are unaware of the discrepancy between their organismic self and their significant experience. Lacking awareness of their incongruence, vulnerable people often behave in ways that are incomprehensible not only to others but also to themselves.
هرچه ناهمخوانی بین خودپنداره و تجربه ی ارگانیزمی ما بیشتر باشد، آسیب پذیرتر خواهیم بود. راجرز معتقد بود که افراد در صورتی آسیب پذیرند که از اختلاف بین خودِ ارگانیزمی و
تجربه ی مهم خویش آگاه نباشند. افراد آسیب پذیر به علت اگاه نبودن از ناهمخوانیشان، اغلب به صورتی رفتار میکنند که نه تنها برای دیگران، بلکه برای خودشان غیرقابل درک است.
📍Whereas vulnerability exists when we have no awareness of the incongruence within our self, anxiety and threat are experienced as we gain awareness of such an incongruence.
درحالی که آسیب پذیری زمانی وجود دارد که از ناهمخوانی درون خویش آگاه نباشیم، اضطراب و تهدید زمانی احساس میشوند که از این ناهمخوانی آگاه شویم.
📍When we become dimly aware that the discrepancy between our organismic experience and our self concept may become conscious, we feel anxious. Rogers defined anxiety as “a state of uneasiness or tension whose cause is unknown” .
وقتی به طور مبهم آگاه شویم که اختلاف بین تجربه ارگانیزمی و خودپنداره ی ما ممکن است هوشیار شود، احساس اضطراب میکنیم.راجرز اضطراب را به صورت «حالتی از ناراحتی یا تنش که علت آن معلوم نیست» تعریف کرد.
📍As we become more aware of the incongruence between our organismic experience and our perception of self, our anxiety begins to evolve into threat: that is, an awareness that our self is no longer whole or congruent.
وقتی از ناهمخوانی بین تجربه ی ارگانیزمی و خودپنداره مان آگاه تر میشویم، اضطراب ما به صورت تهدید در می آید: یعنی، آگاهی از اینکه خودِ ما، دیگر یکپارچه یا همخوان نیست.
📍Anxiety and threat can represent steps toward psychological health because they signal to us that our organismic experience is inconsistent with our self concept. Nevertheless, they are not pleasant or comfort able feelings.
اضطراب و تهدید گام هایی به سمت سلامت روانی هستند، زیرا به ما علامت میدهند که تجربه ارگانیزمی ما با خودپنداره ی ما هماهنگ نیست. با این حال، اضطراب و تهدید احساس های خوشایندی نیستند.
#نظریه_های_شخصیت_فیست_راجرز
#متن_۱۳۸_ترجمه
#متون_روانشناسی_به_انگلیسی
#زبان_تخصصی_روانشناسی
#وزرات_علوم
@psych_language
📍The greater the incongruence between our perceived self (self concept) and our organismic experience, the more vulnerable we are. Rogers believed that people are vulnerable when they are unaware of the discrepancy between their organismic self and their significant experience. Lacking awareness of their incongruence, vulnerable people often behave in ways that are incomprehensible not only to others but also to themselves.
هرچه ناهمخوانی بین خودپنداره و تجربه ی ارگانیزمی ما بیشتر باشد، آسیب پذیرتر خواهیم بود. راجرز معتقد بود که افراد در صورتی آسیب پذیرند که از اختلاف بین خودِ ارگانیزمی و
تجربه ی مهم خویش آگاه نباشند. افراد آسیب پذیر به علت اگاه نبودن از ناهمخوانیشان، اغلب به صورتی رفتار میکنند که نه تنها برای دیگران، بلکه برای خودشان غیرقابل درک است.
📍Whereas vulnerability exists when we have no awareness of the incongruence within our self, anxiety and threat are experienced as we gain awareness of such an incongruence.
درحالی که آسیب پذیری زمانی وجود دارد که از ناهمخوانی درون خویش آگاه نباشیم، اضطراب و تهدید زمانی احساس میشوند که از این ناهمخوانی آگاه شویم.
📍When we become dimly aware that the discrepancy between our organismic experience and our self concept may become conscious, we feel anxious. Rogers defined anxiety as “a state of uneasiness or tension whose cause is unknown” .
وقتی به طور مبهم آگاه شویم که اختلاف بین تجربه ارگانیزمی و خودپنداره ی ما ممکن است هوشیار شود، احساس اضطراب میکنیم.راجرز اضطراب را به صورت «حالتی از ناراحتی یا تنش که علت آن معلوم نیست» تعریف کرد.
📍As we become more aware of the incongruence between our organismic experience and our perception of self, our anxiety begins to evolve into threat: that is, an awareness that our self is no longer whole or congruent.
وقتی از ناهمخوانی بین تجربه ی ارگانیزمی و خودپنداره مان آگاه تر میشویم، اضطراب ما به صورت تهدید در می آید: یعنی، آگاهی از اینکه خودِ ما، دیگر یکپارچه یا همخوان نیست.
📍Anxiety and threat can represent steps toward psychological health because they signal to us that our organismic experience is inconsistent with our self concept. Nevertheless, they are not pleasant or comfort able feelings.
اضطراب و تهدید گام هایی به سمت سلامت روانی هستند، زیرا به ما علامت میدهند که تجربه ارگانیزمی ما با خودپنداره ی ما هماهنگ نیست. با این حال، اضطراب و تهدید احساس های خوشایندی نیستند.
#نظریه_های_شخصیت_فیست_راجرز
#متن_۱۳۸_ترجمه
#متون_روانشناسی_به_انگلیسی
#زبان_تخصصی_روانشناسی
#وزرات_علوم
@psych_language
138
unknown
📒 #لغات_متن_۱۳۸
🔹vulnerable= آسیب پذیر
🔸incomprehensible= غیرقابل درک
🔹dim= مبهم، تار، تیره
🔸uneasiness= ناآرامی، ناراحتی
🔹threat= تهدید
🔸nevertheless= بااین حال
@psych_language
🔹vulnerable= آسیب پذیر
🔸incomprehensible= غیرقابل درک
🔹dim= مبهم، تار، تیره
🔸uneasiness= ناآرامی، ناراحتی
🔹threat= تهدید
🔸nevertheless= بااین حال
@psych_language
Forwarded from Mona Rahimi
Forwarded from Mona Rahimi
Forwarded from Mona Rahimi
Forwarded from Mona Rahimi
📒 #متن_۱۳۹_ترجمه
📍In order to prevent this inconsistency between our organismic experience and our perceived self, we react in a defensive manner. Defensiveness is the protection of the self-concept against anxiety and threat by the denial or distortion of experiences inconsistent with it . Because the self-concept consists of many self-descriptive statements, it is a many faceted phenomenon.
برای جلوگیری از این ناهماهنگی بین تجربه ی ارگانیزمی و خودپنداره مان، به صورت دفاعی واکنش نشان می دهیم. حالت دفاعی محافظت از خودپنداره در برابر اضطراب و تهدید به وسیله انکار یا تحریف تجربیات ناهماهنگ با آن است. چون خودپنداره از اظهارات خود وصفی متعدد تشکیل میشود، پدیده ای چند وجهی است.
📍When one of our experiences is inconsistent with one part of our self-concept, we will behave in a defensive manner in order to protect the current structure of our self-concept.
وقتی یکی از تجربیات ما با یک بخش از خود پنداره مان ناهماهنگ باشد، برای محافظت از ساختار موجود خودپنداره خویش، به صورت دفاعی رفتار خواهیم کرد.
📍The two chief defenses are distortion and denial. With distortion, we mis interpret an experience in order to fit it into some aspect of our self concept. We perceive the experience in awareness, but we fail to understand its true meaning.
دو دفاع اصلی، تحریف و انکار هستند. ما به وسیله ی تحریف، تجربه ای را طوری سوء تعبیر می کنیم که با جنبه هایی از خودپنداره مان متناسب باشد. ما این تجربه را در آگاهی درک می کنیم، اما نمیتوانیم معنی واقعی آن را بفهمیم.
📍With denial, we refuse to perceive an experience in awareness, or at least we keep some aspect of it from reaching symbolization. Denial is not as common as distortion because most experiences can be twisted or reshaped to fit the current self concept.
در رابطه با انکار، از درک کردن یک تجربه در آگاهی خودداری می کنیم یا حداقل اجازه نمی دهیم جنبه هایی از آن نمادی شوند. انکار به اندازه ی تحریف شایع نیست، زیرا اغلب تجربیات را می توان طوری تغییر شکل داد تا خودپنداره ی موجود متناسب شود.
📍According to Rogers, both distortion and denial serve the same purpose—they keep our perception of our organismic experiences consistent with our self-concept—which allows us to ignore or block out experiences that other wise would cause unpleasant anxiety or threat.
به عقیده راجرز، تحریف و انکار هدف مشترکی دارند ، آنها ادراک ما از تجربیات ارگانیزمی مان را هماهنگ با خودپنداره ی ما نگه می دارند، که به ما امکان میدهند تجربیاتی را که موجب اضطراب و تهدید میشوند، نادیده بگیریم یا به آنها اجازه ندهیم وارد آگاهی شوند.
#نظریه_های_شخصیت_فیست_راجرز
#متن_۱۳۹_ترجمه
#متون_روانشناسی_به_انگلیسی
#زبان_تخصصی_روانشناسی
#وزرات_علوم
@psych_language
📍In order to prevent this inconsistency between our organismic experience and our perceived self, we react in a defensive manner. Defensiveness is the protection of the self-concept against anxiety and threat by the denial or distortion of experiences inconsistent with it . Because the self-concept consists of many self-descriptive statements, it is a many faceted phenomenon.
برای جلوگیری از این ناهماهنگی بین تجربه ی ارگانیزمی و خودپنداره مان، به صورت دفاعی واکنش نشان می دهیم. حالت دفاعی محافظت از خودپنداره در برابر اضطراب و تهدید به وسیله انکار یا تحریف تجربیات ناهماهنگ با آن است. چون خودپنداره از اظهارات خود وصفی متعدد تشکیل میشود، پدیده ای چند وجهی است.
📍When one of our experiences is inconsistent with one part of our self-concept, we will behave in a defensive manner in order to protect the current structure of our self-concept.
وقتی یکی از تجربیات ما با یک بخش از خود پنداره مان ناهماهنگ باشد، برای محافظت از ساختار موجود خودپنداره خویش، به صورت دفاعی رفتار خواهیم کرد.
📍The two chief defenses are distortion and denial. With distortion, we mis interpret an experience in order to fit it into some aspect of our self concept. We perceive the experience in awareness, but we fail to understand its true meaning.
دو دفاع اصلی، تحریف و انکار هستند. ما به وسیله ی تحریف، تجربه ای را طوری سوء تعبیر می کنیم که با جنبه هایی از خودپنداره مان متناسب باشد. ما این تجربه را در آگاهی درک می کنیم، اما نمیتوانیم معنی واقعی آن را بفهمیم.
📍With denial, we refuse to perceive an experience in awareness, or at least we keep some aspect of it from reaching symbolization. Denial is not as common as distortion because most experiences can be twisted or reshaped to fit the current self concept.
در رابطه با انکار، از درک کردن یک تجربه در آگاهی خودداری می کنیم یا حداقل اجازه نمی دهیم جنبه هایی از آن نمادی شوند. انکار به اندازه ی تحریف شایع نیست، زیرا اغلب تجربیات را می توان طوری تغییر شکل داد تا خودپنداره ی موجود متناسب شود.
📍According to Rogers, both distortion and denial serve the same purpose—they keep our perception of our organismic experiences consistent with our self-concept—which allows us to ignore or block out experiences that other wise would cause unpleasant anxiety or threat.
به عقیده راجرز، تحریف و انکار هدف مشترکی دارند ، آنها ادراک ما از تجربیات ارگانیزمی مان را هماهنگ با خودپنداره ی ما نگه می دارند، که به ما امکان میدهند تجربیاتی را که موجب اضطراب و تهدید میشوند، نادیده بگیریم یا به آنها اجازه ندهیم وارد آگاهی شوند.
#نظریه_های_شخصیت_فیست_راجرز
#متن_۱۳۹_ترجمه
#متون_روانشناسی_به_انگلیسی
#زبان_تخصصی_روانشناسی
#وزرات_علوم
@psych_language
139
unknown
📒 #لغات_متن_۱۳۹
🔹inconsistency= ناسازگاری، بی ثباتی
🔸protection= حفاظت، حمایت، حفظ
🔹descriptive= توصیفی
🔸distortion= تحریف
🔹denial= انکار
🔸manner= شیوه، روش، چگونگی،رفتار
@psych_language
🔹inconsistency= ناسازگاری، بی ثباتی
🔸protection= حفاظت، حمایت، حفظ
🔹descriptive= توصیفی
🔸distortion= تحریف
🔹denial= انکار
🔸manner= شیوه، روش، چگونگی،رفتار
@psych_language
Forwarded from زبان عمومی ارشد و دکتری زیر ذره بین
[email protected]
1.8 MB
مرور ۱۰۰ واژه پرتکرار ارشد به همراه بیش از ۳۰۰ مثال ترجمه‌شده و بیش از ۵۰۰ واژه سطح بالای دیگر.
⭕️ کلیه لغات مهم کنکور ارشد، به همراه چندین مثال ترجمه‌شده، تعداد تکرار هر لغت در کنکور، ترجمه، تلفظ و تیک‌ایت در این جزوه گردآوری شده است.
مناسب برای داوطلبان کنکور کلیه رشته‌ها
✅ این جزوه رایگان، توسط گروه زبان عمومی زیر ذره‌بین تهیه و تدوین شده است. خرید و فروش آن مجاز نیست و انتشار رایگان آن برای سایر داوطلبان، امری پسندیده است.
➖ نسخه نهایی ➖ #top100
@GeneralEnglish
⭕️ کلیه لغات مهم کنکور ارشد، به همراه چندین مثال ترجمه‌شده، تعداد تکرار هر لغت در کنکور، ترجمه، تلفظ و تیک‌ایت در این جزوه گردآوری شده است.
مناسب برای داوطلبان کنکور کلیه رشته‌ها
✅ این جزوه رایگان، توسط گروه زبان عمومی زیر ذره‌بین تهیه و تدوین شده است. خرید و فروش آن مجاز نیست و انتشار رایگان آن برای سایر داوطلبان، امری پسندیده است.
➖ نسخه نهایی ➖ #top100
@GeneralEnglish
📒 #متن_۱۴۰_ترجمه
📍Most people engage in defensive behavior, but sometimes defenses fail and behavior becomes disorganized or psychotic. But why would defenses fail to function?
اکثر افراد رفتار دفاعی دارند اما گاهی دفاع ها موثر واقع نمی شوند و رفتار، آشفته یا روان پریش میشود. اما چرا دفاع ها نمیتوانند درست عمل کنند؟
📍To answer this question, we must trace the course of disorganized behavior, which has the same origins as normal defensive behavior, namely a discrepancy between people’s organismic experience and their view of self.
برای پاسخ دادن به این سوال باید روند رفتار آشفته را ردیابی کنیم که منشا آن مانند رفتار دفاعی، بهنجار است؛ یعنی، اختلاف بین تجربه ارگانیزمی افراد و نظر آنها در مورد خود.
📍Denial and distortion are adequate to keep normal people from recognizing this discrepancy, but when the incongruence between people’s perceived self and their organismic experience is either too obvious or occurs too suddenly to be denied or distorted, their behavior becomes disorganized.
انکار و تحریف برای اینکه به افراد بهنجار اجازه ندهند از این اختلاف آگاه شوند، کافی هستند، ولی وقتی ناهمخوانی بین خودپنداره و تجربه ارگانیزمی آنها به قدری واضح یا به قدری ناگهانی باشد که نتوانند آن را انکار یا تحریف کنند،رفتارشان آشفته میشود.
📍Disorganization can occur suddenly, or it can take place gradually over a long period of time. Ironically, people are particularly vulnerable to disorganization during therapy, especially if a therapist accurately interprets their actions and also insists that they face the experience premature.
آشفتگی میتواند به طور ناگهانی یا به تدریج ظرف مدت طولانی روی دهد. شگفت اینکه، افراد هنگام درمان خیلی نسبت به آشفتگی آشیب پذیر میشوند، به ویژه اگر درمانگر اعمال آنها را به دقت تعبیر کرده و اصرار داشته باشد که پیش از موقع با این تجربه رو به رو شوند.
#نظریه_های_شخصیت_فیست_راجرز
#متن_۱۴۰_ترجمه
#متون_روانشناسی_به_انگلیسی
#زبان_تخصصی_روانشناسی
#وزرات_علوم
@psych_language
📍Most people engage in defensive behavior, but sometimes defenses fail and behavior becomes disorganized or psychotic. But why would defenses fail to function?
اکثر افراد رفتار دفاعی دارند اما گاهی دفاع ها موثر واقع نمی شوند و رفتار، آشفته یا روان پریش میشود. اما چرا دفاع ها نمیتوانند درست عمل کنند؟
📍To answer this question, we must trace the course of disorganized behavior, which has the same origins as normal defensive behavior, namely a discrepancy between people’s organismic experience and their view of self.
برای پاسخ دادن به این سوال باید روند رفتار آشفته را ردیابی کنیم که منشا آن مانند رفتار دفاعی، بهنجار است؛ یعنی، اختلاف بین تجربه ارگانیزمی افراد و نظر آنها در مورد خود.
📍Denial and distortion are adequate to keep normal people from recognizing this discrepancy, but when the incongruence between people’s perceived self and their organismic experience is either too obvious or occurs too suddenly to be denied or distorted, their behavior becomes disorganized.
انکار و تحریف برای اینکه به افراد بهنجار اجازه ندهند از این اختلاف آگاه شوند، کافی هستند، ولی وقتی ناهمخوانی بین خودپنداره و تجربه ارگانیزمی آنها به قدری واضح یا به قدری ناگهانی باشد که نتوانند آن را انکار یا تحریف کنند،رفتارشان آشفته میشود.
📍Disorganization can occur suddenly, or it can take place gradually over a long period of time. Ironically, people are particularly vulnerable to disorganization during therapy, especially if a therapist accurately interprets their actions and also insists that they face the experience premature.
آشفتگی میتواند به طور ناگهانی یا به تدریج ظرف مدت طولانی روی دهد. شگفت اینکه، افراد هنگام درمان خیلی نسبت به آشفتگی آشیب پذیر میشوند، به ویژه اگر درمانگر اعمال آنها را به دقت تعبیر کرده و اصرار داشته باشد که پیش از موقع با این تجربه رو به رو شوند.
#نظریه_های_شخصیت_فیست_راجرز
#متن_۱۴۰_ترجمه
#متون_روانشناسی_به_انگلیسی
#زبان_تخصصی_روانشناسی
#وزرات_علوم
@psych_language